Adwent — Dzień PowszedniRok 2025/2026 — Cykl A/II
Pierwsze czytanie
Iz 29, 17-24
To mówi Pan Bóg: Czyż nie za malutką chwilę Liban zamieni się w sad, a sad będzie uważany za las? I w owym dniu głusi usłyszą słowa księgi, a z ciemności i mroku oczy niewidomych przejrzą. I pokorni pomnożą swą radość w Panu, a najubożsi z ludzi będą się weselić w Świętym Izraela. Bo ustał ten, co przemógł, i zginął szyderca, i wycięci zostali wszyscy, którzy czuwali nad nieprawością. Którzy przywodzili ludzi do grzechu słowem, i zastawiali sidła na tego, kto w bramie upominał, i na próżno odwracali się od sprawiedliwego. Dlatego tak mówi Pan, który odkupił Abrahama, do domu Jakuba: Jakub nie będzie już teraz zawstydzony ani jego oblicze nie zarumieni się teraz ze wstydu; lecz gdy zobaczy swoje dzieci, dzieło moich rąk, pośród siebie, uświęcających moje imię; i uświęcą Świętego Jakuba, i będą się bać Boga Izraela. I ci, którzy błądzili duchem, poznają rozum, a szemrzący nauczą się prawa.
Psalm
Ps 27 (26), 1. 4. 13-14
Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo mam się lękać?
Pan obrońcą życia mego, *
przed kim mam drżeć?
O jedno prosiłem Pana, tego będę szukał: *
abym mógł mieszkać w domu Pana po wszystkie dni życia mego,
abym oglądał rozkosz Pana *
i nawiedzał Jego świątynię.
Wierzę, że ujrzę dobra Pańskie *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, postępuj mężnie, *
niech się wzmocni twoje serce i czekaj na Pana.
Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo mam się lękać?
Pan obrońcą życia mego, *
przed kim mam drżeć?
O jedno prosiłem Pana, tego będę szukał: *
abym mógł mieszkać w domu Pana po wszystkie dni życia mego,
abym oglądał rozkosz Pana *
i nawiedzał Jego świątynię.
Wierzę, że ujrzę dobra Pańskie *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, postępuj mężnie, *
niech się wzmocni twoje serce i czekaj na Pana.
Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, wołając i mówiąc: „Synu Dawida, zmiłuj się nad nami!” A gdy wszedł do domu, przyszli do Niego niewidomi. I rzekł im Jezus: „Wierzycie, że mogę to wam uczynić?” Rzekli Mu: „Tak, Panie”. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: „Według waszej wiary niech się wam stanie”. I otworzyły się ich oczy. A Jezus przykazał im surowo, mówiąc: „Uważajcie, aby nikt się o tym nie dowiedział”. Lecz oni, wyszedłszy, rozgłosili o Nim po całej tej krainie.