Adwent — UroczystośćRok 2025/2026 — Cykl A/II
Pierwsze czytanie
Iz 11, 1-10
I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, a kwiat z korzenia jego wykwitnie. I spocznie na nim Duch Pana: duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i pobożności. I napełni go duch bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził według widzenia oczu ani karał według słyszenia uszu. Lecz będzie sądził ubogich w sprawiedliwości i upominał w prawości dla cichych ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a tchnieniem warg swoich zabije bezbożnego. A sprawiedliwość będzie pasem bioder jego, a wierność przepasaniem lędźwi jego. Wilk zamieszka z barankiem, a lampart położy się z koźlęciem; cielę, i lew, i owca będą razem, a małe dziecko będzie je prowadzić. Cielę i niedźwiedź będą się paść, a ich młode będą leżeć razem; a lew będzie jadł słomę jak wół. I niemowlę będzie igrać nad dziurą żmii, a odstawione od piersi włoży rękę do jamy bazyliszka. Nie będą szkodzić ani zabijać na całej mojej świętej górze, bo ziemia jest napełniona wiedzą o Panu, jak wody pokrywają morze. W owym dniu korzeń Jessego, który stoi jako znak dla ludów, do niego narody będą się modlić, a grób jego będzie chwalebny.
Psalm
Ps 72 (71), 1-2. 7-8. 12-13. 17
Refren: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie.
Boże, daj Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Będzie sądził Twój lud w sprawiedliwości, *
a ubogich Twoich w prawości.
Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość i obfitość pokoju, *
dopóki księżyc nie przestanie świecić.
I będzie panował od morza do morza, *
i od Rzeki aż po krańce ziemi.
Bo wyzwoli ubogiego, który wołał, *
i nędzarza, który nie miał pomocnika.
Zlituje się nad biednym i ubogim, *
i dusze biednych zbawi.
Niech imię jego będzie błogosławione na wieki, *
przed słońcem trwa imię jego.
I w nim będą błogosławione wszystkie plemiona ziemi, *
wszystkie narody będą go wielbić.
Boże, daj Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Będzie sądził Twój lud w sprawiedliwości, *
a ubogich Twoich w prawości.
Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość i obfitość pokoju, *
dopóki księżyc nie przestanie świecić.
I będzie panował od morza do morza, *
i od Rzeki aż po krańce ziemi.
Bo wyzwoli ubogiego, który wołał, *
i nędzarza, który nie miał pomocnika.
Zlituje się nad biednym i ubogim, *
i dusze biednych zbawi.
Niech imię jego będzie błogosławione na wieki, *
przed słońcem trwa imię jego.
I w nim będą błogosławione wszystkie plemiona ziemi, *
wszystkie narody będą go wielbić.
Drugie czytanie
Rz 15, 4-9
Bracia: Cokolwiek bowiem napisano, ku naszemu pouczeniu napisano, abyśmy przez cierpliwość i pociechę z Pism mieli nadzieję. A Bóg cierpliwości i pociechy niech sprawi, abyście byli jednej myśli między sobą, według Jezusa Chrystusa; abyście jednomyślnie, jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa. Dlatego przyjmujcie jeden drugiego, jak i Chrystus przyjął was ku chwale Bożej. Mówię bowiem, że Chrystus Jezus był sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom; a poganie mają wielbić Boga za Jego miłosierdzie, jak jest napisane: Dlatego będę Cię wyznawał, Panie, wśród narodów i będę śpiewał imieniu Twojemu.
Ewangelia
Mt 3, 1-12
W owe dni przyszedł Jan Chrzciciel, głosząc na Pustyni Judzkiej i mówiąc: „Czyńcie pokutę, albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie”. To jest bowiem ten, o którym powiedziano przez proroka Izajasza, mówiącego: Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, prostujcie ścieżki Jego. A sam Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany na biodrach swoich; a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea, i cała kraina wokół Jordanu; i byli chrzczeni przez niego w Jordanie, wyznając swoje grzechy. A widząc wielu z faryzeuszy i saduceuszy przychodzących do jego chrztu, rzekł im: „Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc owoc godny pokuty. I nie myślcie sobie, że możecie mówić w sobie: Mamy ojca Abrahama. Bo powiadam wam, że Bóg ma moc z tych kamieni wzbudzić synów Abrahamowi. Już bowiem siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale Ten, który po mnie przyjdzie, jest mocniejszy ode mnie, którego sandałów nie jestem godzien nosić; On was będzie chrzcił Duchem Świętym i ogniem. Jego wiejadło jest w Jego ręku i oczyści swoje klepisko, i zbierze pszenicę swoją do spichlerza, ale plewy spali w ogniu nieugaszonym”.