Czytanie: 1 J 2, 3-11

1 J 2, 3-11 - Przykazanie miłości - Czytanie

Najmilsi: Po tym poznajemy, że Go znamy, jeśli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi, że Go zna, a nie zachowuje Jego przykazań, jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Lecz kto zachowuje Jego słowo, w tym prawdziwie miłość Boża jest doskonała; po tym poznajemy, że w Nim jesteśmy. Kto mówi, że w Nim trwa, powinien sam postępować tak, jak On postępował. Najmilsi, nie piszę wam nowego przykazania, ale przykazanie stare, które mieliście od początku. Starym przykazaniem jest słowo, które słyszeliście. A jednak piszę wam nowe przykazanie, które jest prawdziwe w Nim i w was, ponieważ ciemność przemija, a prawdziwa światłość już świeci. Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi swego brata, dotąd jeszcze jest w ciemności. Kto miłuje swego brata, trwa w światłości i nie ma w nim zgorszenia. Kto zaś nienawidzi swego brata, jest w ciemności i w ciemności chodzi, i nie wie, dokąd idzie, bo ciemność zaślepiła jego oczy.