Czytanie: 1 Mch 4, 36-37. 52-59

W owych dniach: Rzekł Juda i jego bracia: „Oto nasi wrogowie zostali rozgromieni; pójdźmy teraz oczyścić miejsca święte i je odnowić”. Dwudziestego piątego dnia miesiąca dziewiątego (jest to miesiąc Kislew) roku sto czterdziestego ósmego wstali wczesnym rankiem. I złożyli ofiarę zgodnie z Prawem na nowym ołtarzu całopalenia, który przygotowali. O tym samym czasie i tego samego dnia, w którym poganie go skalali, został on odnowiony przy śpiewie pieśni i grze na cytrach, harfach oraz cymbałach. I cały lud padł na twarze, i oddał pokłon, i błogosławił ku niebu Tego, który dał im pomyślność. I przez osiem dni obchodzili poświęcenie ołtarza, i z radością składali całopalenia oraz ofiary dziękczynne i pochwalne. I ozdobili fasadę świątyni złotymi koronami i małymi tarczami, i poświęcili bramy oraz komnaty, i zawiesili w nich drzwi. I nastała bardzo wielka radość wśród ludu, a hańba pogan została odwrócona.