Czytanie: Dn 7, 15-27

Ja, Daniel, zaniepokoiłem się w moim duchu, a widzenia mojej głowy zatrwożyły mnie. Zbliżyłem się do jednego ze stojących tam i pytałem go o prawdę o tym wszystkim. A on mi odpowiedział i wyjaśnił sens tych rzeczy: „Te cztery wielkie bestie to cztery królestwa, które powstaną na ziemi. Ale święci Najwyższego otrzymają królestwo i posiądą je na wieki, i na wieki wieków”. Wtedy zapragnąłem dowiedzieć się prawdy o czwartej bestii, która różniła się od wszystkich innych i była bardzo straszna: jej zęby i pazury były z żelaza, pożerała i kruszyła, a resztę deptała nogami; oraz o dziesięciu rogach, które miała na głowie, i o tym innym, który wyrósł, przed którym upadły trzy rogi; o tym rogu, który miał oczy i usta mówiące wielkie rzeczy, i który wydawał się większy od innych. Patrzyłem, a róg ten prowadził wojnę ze świętymi i zwyciężał ich, aż przyszedł Przedwieczny i oddał sąd świętym Najwyższego, i nadszedł czas, i święci posiedli królestwo. Tak powiedział: „Czwarta bestia to czwarte królestwo na ziemi, które będzie większe niż wszystkie królestwa; i pożre całą ziemię, i podepcze ją, i skruszy. A dziesięć rogów z tego królestwa to dziesięciu królów, którzy powstaną; a po nich powstanie inny, który będzie różnił się od pierwszych i obali trzech królów. I będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu, i zniszczy świętych Najwyższego, i będzie zamierzał zmienić czasy i prawa; i będą wydani w jego rękę aż do czasu, i czasów, i połowy czasu. I zasiądzie sąd, aby mu odebrać władzę, i zniszczyć, i zgładzić aż do końca. A królestwo i władza, i wielkość królestwa pod całym niebem niech będzie dana ludowi świętych Najwyższego, którego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszyscy królowie będą Mu służyć i będą Mu posłuszni”.