Czytanie: Iz 11, 1-10

I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, a kwiat z korzenia jego wykwitnie. I spocznie na nim Duch Pana: duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i pobożności. I napełni go duch bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził według widzenia oczu ani karał według słyszenia uszu. Lecz będzie sądził ubogich w sprawiedliwości i upominał w prawości dla cichych ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a tchnieniem warg swoich zabije bezbożnego. A sprawiedliwość będzie pasem bioder jego, a wierność przepasaniem lędźwi jego. Wilk zamieszka z barankiem, a lampart położy się z koźlęciem; cielę, i lew, i owca będą razem, a małe dziecko będzie je prowadzić. Cielę i niedźwiedź będą się paść, a ich młode będą leżeć razem; a lew będzie jadł słomę jak wół. I niemowlę będzie igrać nad dziurą żmii, a odstawione od piersi włoży rękę do jamy bazyliszka. Nie będą szkodzić ani zabijać na całej mojej świętej górze, bo ziemia jest napełniona wiedzą o Panu, jak wody pokrywają morze. W owym dniu korzeń Jessego, który stoi jako znak dla ludów, do niego narody będą się modlić, a grób jego będzie chwalebny.