Czytanie: Iz 41, 13-20

Ja jestem Pan, twój Bóg, który ująłem twoją prawicę i mówię ci: „Nie bój się, Ja ci pomagam”. Nie bój się, robaczku Jakubie, wy, zmarli Izraela. Ja ci pomagam, mówi Pan, i twój Odkupiciel, Święty Izraela. Oto uczyniłem cię jak nowy wóz omłotowy, mający zębate ostrza; będziesz młócił góry i kruszył je, i obrócisz pagórki w plewy. Będziesz je wiał, i wiatr je uniesie, i wicher je rozproszy; a ty będziesz się radował w Panu, będziesz się chlubił w Świętym Izraela. Biedni i ubodzy szukają wód, a nie ma ich; język ich wyschł z pragnienia. Ja, Pan, wysłucham ich, Ja, Bóg Izraela, nie opuszczę ich. Otworzę rzeki na wysokich wzgórzach i źródła pośród dolin; zamienię pustynię w stawy wód, a ziemię bezwodną w strumienie wód. Zasadzę na pustyni cedr, akację, mirt i drzewo oliwne; umieszczę na pustkowiu jodłę, wiąz i bukszpan razem; aby widzieli i poznali, i rozważyli, i zrozumieli wszyscy razem, że ręka Pańska to uczyniła i Święty Izraela to stworzył.