Czytanie: Syr 48, 1-4. 9-11

I powstał Eliasz prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On sprowadził na nich głód, a w swojej gorliwości zmniejszył ich liczbę, gdyż nie mogli znieść przykazań Pana. Słowem Pańskim zamknął niebo i trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiłeś się, Eliaszu, przez swoje cuda! I któż może się chlubić, że jest tobie równy? Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie z ognistymi końmi. Ty, o którym napisano, że jesteś przeznaczony na czasy, by uśmierzyć gniew przed sądem, by zwrócić serce ojca do syna i by odnowić pokolenia Jakuba. Błogosławieni ci, którzy cię widzieli i zostali ozdobieni twoją przyjaźnią.