Adwent — Dzień Powszedni
Rok
2025/2026
— Cykl
A/II
Pierwsze czytanie
1 Sm 1, 24-28
W owych dniach: Anna zabrała Samuela ze sobą, gdy go odstawiła od piersi, z trzema cielcami i trzema efami mąki, i dzbanem wina, i przyprowadziła go do domu Pana w Szilo. A chłopiec był jeszcze małym dzieckiem. I zabili cielca, i ofiarowali chłopca Helemu. I rzekła Anna: „Proszę, mój panie, na twoje życie, panie: Ja jestem tą kobietą, która stała tu przed tobą, modląc się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i Pan spełnił moją prośbę, o którą Go prosiłam. Dlatego i ja oddaję go Panu; po wszystkie dni, dopóki żyć będzie, będzie oddany Panu”. I oddali tam pokłon Panu.
Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.
Rozradowało się serce moje w Panu, *
wywyższony jest róg mój w moim Bogu.
Rozwarły się usta moje na wrogów moich, *
gdyż radowałam się w Twoim zbawieniu.
Łuk mocarzy został złamany, *
a słabi przepasali się mocą.
Syci za chleb się najęli, *
a głodni się nasycili.
Pan uśmierca i ożywia, *
strąca do otchłani i wyprowadza.
Pan czyni ubogim i bogatym, *
poniża i wywyższa.
Podnosi nędzarza z prochu, *
a z błota dźwiga ubogiego,
Aby go posadzić z książętami *
i dać mu tron chwały.
Rozradowało się serce moje w Panu, *
wywyższony jest róg mój w moim Bogu.
Rozwarły się usta moje na wrogów moich, *
gdyż radowałam się w Twoim zbawieniu.
Łuk mocarzy został złamany, *
a słabi przepasali się mocą.
Syci za chleb się najęli, *
a głodni się nasycili.
Pan uśmierca i ożywia, *
strąca do otchłani i wyprowadza.
Pan czyni ubogim i bogatym, *
poniża i wywyższa.
Podnosi nędzarza z prochu, *
a z błota dźwiga ubogiego,
Aby go posadzić z książętami *
i dać mu tron chwały.
Ewangelia
Łk 1, 46-56
W owym czasie: Maryja rzekła: „Wielbi dusza moja Pana, i rozradował się duch mój w Bogu, moim Zbawicielu. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Ten, który jest możny, i święte jest imię Jego. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie dla tych, którzy się Go boją. Okazał moc ramieniem swoim, rozproszył pysznych w zamysłach ich serc. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych odprawił z niczym. Ujął się za Izraelem, swoim sługą, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”. I Maryja pozostała z nią około trzech miesięcy, i wróciła do swego domu.