Wytrwałość w modlitwie gdy niebo milczy

Czytania na
4 stycznia 2026

Okres Zwykły — Uroczystość Rok 2025/2026 — Cykl A/II

Ewangelia

J 1, 1-18

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi. A światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim zaś, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i woła mówiąc: "To był Ten, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, stał się przede mną, ponieważ był wcześniej ode mnie". Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy, i to łaskę za łaską. Prawo bowiem zostało nadane przez Mojżesza, a łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, On nam Go objawił.

Pierwsze czytanie

Syr 24, 1-2. 8-12

Mądrość będzie chwalić duszę swoją i będzie czczona w Bogu, i będzie się chlubić pośród swego ludu. Otworzy swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i będzie się chlubić wobec Jego potęgi: "Wtedy Stwórca wszechrzeczy dał mi rozkaz i Ten, który mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: W Jakubie zamieszkaj i w Izraelu obejmij dziedzictwo, i zapuść korzenie w moich wybranych. Od początku i przed wiekami zostałam stworzona i nie przeminę na wieki. Usługiwałam przed Nim w świętym przybytku i tak na Syjonie znalazłam utwierdzenie. I w mieście uświęconym podobnie spoczęłam, a władza moja w Jeruzalem. I zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w dziale Boga, w Jego dziedzictwie, i w pełnym zgromadzeniu świętych jest moje przebywanie".
Chwal, Jeruzalem, Pana, * wysławiaj Boga swego, Syjonie! * Umocnił bowiem zawory bram twoich, * błogosławił synom twoim w tobie.

Zapewnił pokój twoim granicom, * nasyca cię najlepszą pszenicą. * On zsyła na ziemię swoją mowę, * bardzo szybko mknie Jego słowo.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki. * Nie uczynił tak żadnemu narodowi, * nie objawił im swoich sądów.

Drugie czytanie

Ef 1, 3-6. 15-18

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem w miłości. Przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według upodobania woli swojej, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie przestaję dziękować za was, wspominając was w moich modlitwach. Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia ku poznaniu Jego samego. Aby oświecił oczy serca waszego, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania i czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa w świętych.